buongiórno 2 
buon|giór|no 2
pronuncia: /bwonˈʤorno/
sostantivo maschile
storia bastone con la capocchia chiodata, usato nei tempi antichi come arma
        
            
                
        
        
            
                
            
            
                
        
        
buon|giór|no 2
pronuncia: /bwonˈʤorno/
sostantivo maschile
storia bastone con la capocchia chiodata, usato nei tempi antichi come arma
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | buongiorno | buongiorno | 
| FEMMINILE | — | — | 
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | buongiorno | 
| FEMMINILE | — | 
| PLURALE | |
| MASCHILE | buongiorno | 
| FEMMINILE | — | 
permalink
buondì! (int.)
buonentrata (s. femm.)
buonfresco (s. masch.)
buongiorno! 1 (int.)
buongiorno 1 (s. masch.)
buongiorno 2 (s. masch.)
buongoverno (s. masch.)
buongrado (s. masch.)
buongustaio (s. masch.)
buongusto, buon gusto (s. masch.)
 
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android
                
                
                
                 
                        