cornatùra 
cor|na|tù|ra
pronuncia: /kornaˈtura/
sostantivo femminile
disposizione e aspetto delle corna di un animale
        
            
                
        
        
            
                
            
            
                
        
        
cor|na|tù|ra
pronuncia: /kornaˈtura/
sostantivo femminile
disposizione e aspetto delle corna di un animale
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | — | — | 
| FEMMINILE | cornatura | cornature | 
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | — | 
| FEMMINILE | cornatura | 
| PLURALE | |
| MASCHILE | — | 
| FEMMINILE | cornature | 
permalink
cornaredese (s. masch. e femm.)
cornata (s. femm.)
cornatese (agg.)
cornatese (s. masch. e femm.)
cornato (part. pass.)
cornatura (s. femm.)
–corne (suff.)
cornea (s. femm.)
corneale (agg.)
corneana (s. femm.)
cornedano (agg.)
cornedano (s. masch.)
cornedese (agg.)
cornedese (s. masch. e femm.)
corneggiare (v. intr.)
corneggiare (v. trans.)
corneggiato (part. pass.)
corneggio (s. masch.)
corneglianese (agg.)
corneglianese (s. masch. e femm.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android