vittimàre 
vit|ti|mà|re
pronuncia: /vittiˈmare/
verbo intransitivo
arcaico offrire vittime in sacrificio
        
Vedi la coniugazione completa
vit|ti|mà|re
pronuncia: /vittiˈmare/
verbo intransitivo
arcaico offrire vittime in sacrificio
        Indicativo presente:  io vittimo, tu vittimi
Passato remoto: io vittimai, tu vittimasti
Participio passato: vittimato
Passato remoto: io vittimai, tu vittimasti
Participio passato: vittimato
Vedi la coniugazione completa
permalink
Vittadinia (s. femm.)
vittaria (s. femm.)
Vittaria (s. femm.)
vittato (agg.)
vittima (s. femm.)
vittimare (v. intr.)
vittimario (s. masch.)
vittimato (part. pass.)
vittimismo (s. masch.)
vittimista (agg. e s. masch.  e femm.)
vittimisticamente (avv.)
vittimistico (agg.)
vittimizzare (v. trans.)
vittimizzarsi (v. pron. intr.)
vittimizzato (part. pass.)
vittimizzazione (s. femm.)
vittimologia (s. femm.)
vittimologico (agg.)
vittitare (v. trans.)
vittitato (part. pass.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android