corettóre 
co|ret|tó|re
pronuncia: /koretˈtore/
sostantivo maschile
chi esercita il ruolo di rettore insieme ad altri
        
            
                
        
        
            
                
            
            
                
        
        
co|ret|tó|re
pronuncia: /koretˈtore/
sostantivo maschile
chi esercita il ruolo di rettore insieme ad altri
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | corettore | corettori | 
| FEMMINILE | corettrice | corettrici | 
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | corettore | 
| FEMMINILE | corettrice | 
| PLURALE | |
| MASCHILE | corettori | 
| FEMMINILE | corettrici | 
permalink
coresidente (agg.)
coreto (s. masch.)
coretride (s. masch.)
Coretridi (s. masch. pl.)
coretto (s. masch.)
corettore (s. masch.)
coreuta (s. masch. e femm.)
coreutica (s. femm.)
coreutico (agg.)
coreutoscopio (s. masch.)
corezzino (agg.)
corezzino (s. masch.)
corfiniese (agg.)
corfiniese (s. masch. e femm.)
corfino (agg.)
corfino (s. masch.)
corfioto (agg. e s. masc.)
corfiotto (agg.)
corfiotto (s. masch.)
corgi (s. masch.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android