duodecène 
du|o|de|cè|ne
pronuncia: /duodeˈʧɛne/
sostantivo maschile
chimica lo stesso che dodecene
        
            
                
        
        
            
                
            
            
                
        
        
du|o|de|cè|ne
pronuncia: /duodeˈʧɛne/
sostantivo maschile
chimica lo stesso che dodecene
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | duodecene | duodeceni | 
| FEMMINILE | — | — | 
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | duodecene | 
| FEMMINILE | — | 
| PLURALE | |
| MASCHILE | duodeceni | 
| FEMMINILE | — | 
permalink
dunque (cong.)
duo (s. masch.)
duo (agg. num. card.)
duo– (pref.)
duocosano (s. masch.)
duodecene (s. masch.)
duodecima (s. femm.)
duodecimale (agg.)
duodecimano (agg. e s. masc.)
duodecimo (agg. num. ord.)
duodecuplo (agg.)
duodenale (agg.)
duodenario (agg.)
duodenectomia (s. femm.)
duodenenterostomia (s. femm.)
duodenite (s. femm.)
duodeno (s. masch.)
duodenocolangite (s. femm.)
duodenocolecistostomia (s. femm.)
duodeno–digiunale (agg.)
 
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android
                
                
                
                 
                        