grondatùra
gron|da|tù|ra
pronuncia: /grondaˈtura/
sostantivo femminile
1 raro l'atto e l'effetto del grondare e il suo risultato
2 raro il liquido versato da un oggetto grondante
gron|da|tù|ra
pronuncia: /grondaˈtura/
sostantivo femminile
1 raro l'atto e l'effetto del grondare e il suo risultato
2 raro il liquido versato da un oggetto grondante
SINGOLARE | PLURALE | |
MASCHILE | — | — |
FEMMINILE | grondatura | grondature |
SINGOLARE | |
MASCHILE | — |
FEMMINILE | grondatura |
PLURALE | |
MASCHILE | — |
FEMMINILE | grondature |
permalink
grondaio (agg.)
grondante (part. pres.)
grondare (v. trans e intr.)
grondato (part. pass.)
grondatoio (s. masch.)
grondatura (s. femm.)
grondeggiare (v. intr.)
grondeggiato (part. pass.)
grondino (s. masch.)
grondolese (agg.)
grondolese (s. masch. e femm.)
grondone (s. masch.)
grondonese (agg.)
grondonese (s. masch. e femm.)
grondon grondoni (avv.)
grondoni (avv.)
grondon (avv.)
gronese (agg.)
gronese (s. masch. e femm.)
grongo (s. masch.)

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android