imbranatàggine 
im|bra|na|tàg|gi|ne
pronuncia: /imbranaˈtadʤine/
sostantivo femminile
familiare carattere di chi è imbranato; goffaggine
        
            
                
        
        
            
                
            
            
                
        
        
im|bra|na|tàg|gi|ne
pronuncia: /imbranaˈtadʤine/
sostantivo femminile
familiare carattere di chi è imbranato; goffaggine
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | — | — | 
| FEMMINILE | imbranataggine | imbranataggini | 
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | — | 
| FEMMINILE | imbranataggine | 
| PLURALE | |
| MASCHILE | — | 
| FEMMINILE | imbranataggini | 
permalink
imbraghettare (v. trans.)
imbraghettato (part. pass.)
imbraghettatura (s. femm.)
imbrago (s. masch.)
imbranarsi (v. pron. intr.)
imbranataggine (s. femm.)
imbranato (agg. e s. masc.)
imbranatura (s. femm.)
imbrancare (v. trans.)
imbrancarsi (v. pron. intr.)
imbrancato (part. pass.)
imbrancatura (s. femm.)
imbrandire (v. trans.)
imbrandito (part. pass.)
imbrascatura (s. femm.)
imbratta– (pref. e suff.)
imbrattacarte (s. masch. e femm.)
imbrattafogli (s. masch. e femm.)
imbrattalibri (s. masch. e femm.)
imbrattamento (s. masch.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android