insùrgere 
in|sùr|ge|re
pronuncia: /inˈsurʤere/
verbo intransitivo
variante arcaica e letteraria di insorgere
        
Vedi la coniugazione completa
in|sùr|ge|re
pronuncia: /inˈsurʤere/
verbo intransitivo
variante arcaica e letteraria di insorgere
        Indicativo presente:  io insurgo, tu insurgi
Passato remoto: io insursi, tu insurgesti
Participio passato: insurto/a/i/e
Passato remoto: io insursi, tu insurgesti
Participio passato: insurto/a/i/e
Vedi la coniugazione completa
permalink
insuperato (agg.)
insuperbimento (s. masch.)
insuperbire (v. trans e intr.)
insuperbirsi (v. pron. intr.)
insuperbito (part. pass.)
insurgere (v. intr.)
insurrezionale (agg.)
insurrezionalismo (s. masch.)
insurrezionalista (agg.)
insurrezionalista (agg. e s. masch.  e femm.)
insurrezionalmente (avv.)
insurrezione (s. femm.)
insurrezionismo (s. masch.)
insurrogabile (agg.)
insurto (agg.)
insusare (v. trans.)
insusarsi (v. pron. intr.)
insuscettibile (agg.)
insuscettibilità (s. femm.)
insuscettivo (agg.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android