intransitivaménte 
in|tran|si|ti|va|mén|te
pronuncia: /intransitivaˈmente/
avverbio
grammatica con valore intransitivo, in funzione intransitiva; come fosse verbo intransitivo verbo usato intransitivamente
in|tran|si|ti|va|mén|te
pronuncia: /intransitivaˈmente/
avverbio
grammatica con valore intransitivo, in funzione intransitiva; come fosse verbo intransitivo verbo usato intransitivamente
permalink
intransigenza (s. femm.)
intransigibile (agg.)
intransigibilità (s. femm.)
intransitabile (agg.)
intransitabilità (s. femm.)
intransitivamente (avv.)
intransitività (s. femm.)
intransitivo (agg. e s. masc.)
intransito (agg.)
intrante (agg. e s. masc.)
intranucleare (agg.)
intraoculare (agg.)
intraorganico (agg.)
intraovarico (agg.)
intrapalpebrale (agg.)
intrapalpebroreazione (s. femm.)
intraparenchimale (agg.)
intrapartum (agg.)
intrapelvico (agg.)
intrapericardico (agg.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android