lanternàro
lan|ter|nà|ro
pronuncia: /lanterˈnaro/
sostantivo maschile
regionale variante d'uso centromeridionale di lanternaio
lan|ter|nà|ro
pronuncia: /lanterˈnaro/
sostantivo maschile
regionale variante d'uso centromeridionale di lanternaio
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | lanternaro | lanternari |
| FEMMINILE | lanternara | lanternare |
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | lanternaro |
| FEMMINILE | lanternara |
| PLURALE | |
| MASCHILE | lanternari |
| FEMMINILE | lanternare |
permalink
lanternaggio (s. masch.)
lanternaio (s. masch.)
lanternare (v. trans.)
lanternaria 1 (s. femm.)
lanternaria 2 (s. femm.)
lanternaro (s. masch.)
lanterniere (s. masch.)
lanternino (s. masch.)
lanternista (s. masch. e femm.)
lanternone (s. masch.)
lanternuto (agg.)
lantgravio (s. masch.)
lantopina (s. femm.)
lanuggine (s. femm.)
lanugine (s. femm.)
lanuginoso (agg.)
lanugo (s. femm.)
lanuseino (agg.)
lanuseino (s. masch.)
lanuto (agg. e s. masc.)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android