monocolùto
mo|no|co|lù|to
pronuncia: /monokoˈluto/
aggettivo
scherzoso che porta il monocolo
mo|no|co|lù|to
pronuncia: /monokoˈluto/
aggettivo
scherzoso che porta il monocolo
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | monocoluto | monocoluti |
| FEMMINILE | monocoluta | monocolute |
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | monocoluto |
| FEMMINILE | monocoluta |
| PLURALE | |
| MASCHILE | monocoluti |
| FEMMINILE | monocolute |
permalink
monocolismo (s. masch.)
monocolo (agg. e s. masc.)
monocolore (agg.)
monocolorismo (s. masch.)
monocoltura (s. femm.)
monocoluto (agg.)
monocomandare (v. trans.)
monocomandato (part. pass.)
monocomando (agg. e s. masc.)
monocomando (s. masch.)
monocompatibile (agg.)
monocomponente (agg.)
monocomposto (agg.)
monocondilio (s. masch.)
monocono (s. masch.)
monocontinuo (agg. e s. masc.)
monocoque (agg.)
monocorde (agg.)
monocordite (s. femm.)
monocordo (s. masch.)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android