piroettàre 
pi|ro|et|tà|re
pronuncia: /piroetˈtare/
verbo intransitivo
far piroette
        
Vedi la coniugazione completa
pi|ro|et|tà|re
pronuncia: /piroetˈtare/
verbo intransitivo
far piroette
        Indicativo presente:  io piroetto, tu piroetti
Passato remoto: io piroettai, tu piroettasti
Participio passato: piroettato
Passato remoto: io piroettai, tu piroettasti
Participio passato: piroettato
Vedi la coniugazione completa
permalink
piroelettrometallurgia (s. femm.)
piroeliografo (s. masch.)
piroeliometro (s. masch.)
piroetta (s. femm.)
piroettante (part. pres.)
piroettare (v. intr.)
piroettato (part. pass.)
[pi'rOfago] (s. masch.)
pirofane (s. femm.)
pirofanite (s. femm.)
pirofila (s. femm.)
pirofillina (s. femm.)
pirofillite (s. femm.)
pirofilo (agg.)
pirofita (s. femm.)
pirofito (s. masch.)
pirofobia (s. femm.)
pirofobo (agg. e s. masc.)
piroforico (agg.)
piroforo 1 (agg. e s. masc.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android