sarnacàre 
sar|na|cà|re
pronuncia: /sarnaˈkare/
verbo intransitivo
variante arcaica di sornacchiare
        
Vedi la coniugazione completa
sar|na|cà|re
pronuncia: /sarnaˈkare/
verbo intransitivo
variante arcaica di sornacchiare
        Indicativo presente:  io sarnaco, tu sarnachi
Passato remoto: io sarnacai, tu sarnacasti
Participio passato: sarnacato
Passato remoto: io sarnacai, tu sarnacasti
Participio passato: sarnacato
Vedi la coniugazione completa
permalink
sarmentogenina (s. femm.)
sarmentosio (s. masch.)
sarmentosità (s. femm.)
sarmentoso (agg.)
sarmientite (agg. e s. masch.  e femm.)
sarnacare (v. intr.)
sarnacchiare (v. intr.)
sarnacchio (s. masch.)
särnaite (s. femm.)
sarnanese (agg.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android