sputacchiàre 
spu|tac|chià|re
pronuncia: /sputakˈkjare/
verbo transitivo e intransitivo
1 sputare qua e là
2 coprire di sputi
        
Vedi la coniugazione completa
spu|tac|chià|re
pronuncia: /sputakˈkjare/
verbo transitivo e intransitivo
1 sputare qua e là
2 coprire di sputi
        Indicativo presente:  io sputacchio, tu sputacchi
Passato remoto: io sputacchiai, tu sputacchiasti
Participio passato: sputacchiato
Passato remoto: io sputacchiai, tu sputacchiasti
Participio passato: sputacchiato
Vedi la coniugazione completa
permalink
spurio (agg.)
spurrite (s. femm.)
sput (onom.)
sputa– (pref.)
sputacchiamento (s. masch.)
sputacchiare (v. trans e intr.)
sputacchiata (s. femm.)
sputacchiato (part. pass.)
sputacchiatore (agg. e s. masc.)
sputacchiatura (s. femm.)
sputacchiera (s. femm.)
sputacchievole (agg.)
sputacchina (s. femm.)
sputacchino (s. masch.)
sputacchio (s. masch.)
sputacchioso (agg.)
sputacuiussi (s. masch. e femm.)
sputadanari (agg.)
sputafumo (agg.)
sputafuoco (s. masch. e femm.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android