trantranàre
tran|tra|nà|re
pronuncia: /trantraˈnare/
verbo intransitivo
(AVERE)
trascinarsi stancamente, svogliatamente
Vedi la coniugazione completa
tran|tra|nà|re
pronuncia: /trantraˈnare/
verbo intransitivo
(AVERE)
trascinarsi stancamente, svogliatamente
Indicativo presente: io trantrano, tu trantrani
Passato remoto: io trantranai, tu trantranasti
Participio passato: trantranato
Passato remoto: io trantranai, tu trantranasti
Participio passato: trantranato
Vedi la coniugazione completa
permalink
transvescicale (agg.)
transvestitismo (s. masch.)
transveyor (s. masch.)
transvolare (v. trans e intr.)
trantran, tran tran (onom.)
trantranare (v. intr.)
tranvai (s. masch.)
tranve (s. masch.)
tranvé (s. masch.)
tranvia (s. femm.)
tranviario (agg.)
tranviere (s. masch.)
tranzschelia (s. femm.)
Tranzschelia (s. femm.)
traonese (agg.)
traonese (s. masch. e femm.)
trapa (s. femm.)
Trapa (s. femm.)
trapacea (s. femm.)
Trapacee (sost femm. pl.)

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android