vittuària 
vit|tu|à|ria
pronuncia: /vittuˈarja/
sostantivo femminile
arcaico vettovaglia
        
            
                
        
        
            
                
            
            
                
        
        
vit|tu|à|ria
pronuncia: /vittuˈarja/
sostantivo femminile
arcaico vettovaglia
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | — | — | 
| FEMMINILE | vittuaria | vittuarie | 
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | — | 
| FEMMINILE | vittuaria | 
| PLURALE | |
| MASCHILE | — | 
| FEMMINILE | vittuarie | 
permalink
vittorughiano (agg.)
vittovaglia (s. femm.)
vittovagliare (v. trans.)
vittrice (s. femm.)
vittuaglia (s. femm.)
vittuaria (s. femm.)
vittuonese (agg.)
vittuonese (s. masch. e femm.)
vitulanese (agg.)
vitulanese (s. masch. e femm.)
vitulatino (agg.)
vitulatino (s. masch.)
vitulino (agg.)
vituperabile (agg.)
vituperabilmente (avv.)
vituperando (agg.)
vituperare (v. trans.)
vituperarsi (v. pron. intr.)
vituperativo (agg.)
vituperato (part. pass.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android