domandatóre
do|man|da|tó|re
pronuncia: /domandaˈtore/
aggettivo e sostantivo maschile
letterario che, chi domanda, interroga si ricordò del bando, e si ravvide / del suo periglio, se non era presta; / che se in un dì non prende o non uccide / il suo domandator, presa ella resta [Ariosto]
do|man|da|tó|re
pronuncia: /domandaˈtore/
aggettivo e sostantivo maschile
letterario che, chi domanda, interroga si ricordò del bando, e si ravvide / del suo periglio, se non era presta; / che se in un dì non prende o non uccide / il suo domandator, presa ella resta [Ariosto]
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | domandatore | domandatori |
| FEMMINILE | domandatrice | domandatrici |
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | domandatore |
| FEMMINILE | domandatrice |
| PLURALE | |
| MASCHILE | domandatori |
| FEMMINILE | domandatrici |
permalink
domandarsi (v. pron. trans e intr.)
domandassera (avv.)
domandativo (agg.)
domandato (part. pass.)
domandato (s. masch.)
domandatore (agg. e s. masc.)
domandina (s. femm.)
domandita (s. femm.)
domando (s. masch.)
domane (avv. e s. masch.)
domani (avv. e s. masch.)
domanichese (agg.)
domanichese (s. masch. e femm.)
domare (v. trans.)
domarsi (v. pron. intr.)
domaschino (agg.)
domasco (s. masch.)
domatico (agg.)
domato (part. pass.)
domatore (s. masch.)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android