frontièro 1
fron|tiè|ro 1
pronuncia: /fronˈtjɛro/
aggettivo
arcaico sfrontato, sfacciato, ardito lui seguitava frontiero e gagliardo Federigo secondo [Boccaccio]
frontièro 2
fron|tiè|ro 2
pronuncia: /fronˈtjɛro/
aggettivo
arcaico che sta sulla frontiera la città frontiera Tasso
fron|tiè|ro 1
pronuncia: /fronˈtjɛro/
aggettivo
arcaico sfrontato, sfacciato, ardito lui seguitava frontiero e gagliardo Federigo secondo [Boccaccio]
SINGOLARE | PLURALE | |
MASCHILE | frontiero | frontieri |
FEMMINILE | frontiera | frontiere |
SINGOLARE | |
MASCHILE | frontiero |
FEMMINILE | frontiera |
PLURALE | |
MASCHILE | frontieri |
FEMMINILE | frontiere |
frontièro 2
fron|tiè|ro 2
pronuncia: /fronˈtjɛro/
aggettivo
arcaico che sta sulla frontiera la città frontiera Tasso
SINGOLARE | PLURALE | |
MASCHILE | frontiero | frontieri |
FEMMINILE | frontiera | frontiere |
SINGOLARE | |
MASCHILE | frontiero |
FEMMINILE | frontiera |
PLURALE | |
MASCHILE | frontieri |
FEMMINILE | frontiere |
permalink
front–end (s. masch.)
frontese (agg.)
frontese (s. masch. e femm.)
frontespizio (s. masch.)
frontiera (s. femm.)
frontiero 1 (agg.)
frontiero 2 (agg.)
frontifocometro (s. masch.)
frontignano (s. masch.)
frontinese (agg.)
frontinese (s. masch. e femm.)
frontino (s. masch.)
frontismo (s. masch.)
frontispizio (s. masch.)
frontista (agg. e s. masch. e femm.)
frontisterio (s. masch.)
front–man (s. masch.)
fronto– (pref.)
frontoccipitale (agg.)
front–office (s. masch.)

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android