monoclorùro
mo|no|clo|rù|ro
pronuncia: /,mɔnokloˈruro/
sostantivo maschile
chimica cloruro in cui è presente un solo atomo di cloro
mo|no|clo|rù|ro
pronuncia: /,mɔnokloˈruro/
sostantivo maschile
chimica cloruro in cui è presente un solo atomo di cloro
SINGOLARE | PLURALE | |
MASCHILE | monocloruro | monocloruri |
FEMMINILE | — | — |
SINGOLARE | |
MASCHILE | monocloruro |
FEMMINILE | — |
PLURALE | |
MASCHILE | monocloruri |
FEMMINILE | — |
permalink
monocloro– (s. masch.)
monocloroacetico (agg.)
monocloroammina (s. femm.)
monoclorotrifluorometano (s. masch.)
monoclorurato (agg.)
monocloruro (s. masch.)
monococco (s. masch.)
monocolato (agg.)
monocolismo (s. masch.)
monocolo (agg. e s. masc.)
monocolore (agg.)
monocolorismo (s. masch.)
monocoltura (s. femm.)
monocoluto (agg.)
monocomandare (v. trans.)
monocomandato (part. pass.)
monocomando (agg. e s. masc.)
monocomando (s. masch.)
monocompatibile (agg.)
monocomponente (agg.)

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android